_{ΓΚΛΙΝ ΓΚΛΑΝ}

Γκλιν γκλαν οι ιστοί
στο λιμάνι
γκλιν γκλαν
τσιμπιδάκια μικρών κοριτσιών
στα μαλλιά του ανέμου
γκλιν γκλαν
τα παιδιά στους δρόμους
με μολότοφ στις τσέπες
γκλιν γκλαν
οι βολβοί μεγαλώνουν στο σκοτάδι
μνήμη της φύσης
γκλιν γκλαν
η βροχή δεν θα αργήσει
γκλιν γκλαν
σιωπηλά έρχεται η νύχτα.
Η αυγή
περπατά σε ιδρωμένα σεντόνια
γκλιν γκλαν
το θυμιατό
στην περιφορά του επιταφίου
γκλιν γκλαν
ο οβολός στο ξωκλήσι
κόβει τη σιωπή του χειμώνα
γκλιν γκλαν
η ζωή μου
στο φτερό μιας νυχτοπεταλούδας
γκλιν
γκλαν.

Τρία χρόνια μετά την πρώτη της ποιητική συλλογή Η αφωνία του απογεύματος (Μανδραγόρας 2021), η Τασούλα Τσιλιμένη κρατάει τις «Λέξεις δυναμιτάκια» και στη Γυναίκα δέντρο. Σκάνε εκεί που δεν το περιμένεις. Εκρήξεις αισθήσεων, φόβου, απουσίας, μοναξιάς, έρωτα. Μια συλλογή χωρίς ρητορισμούς, στομφώδη και επιδεικτικό λόγο και περισπούδαστες εκφράσεις, αλλά ουσιαστικό, απόλυτα ακριβή που έλκει την καταγωγή του ―θα λέγαμε― από τη σχολή της Θεσσαλονίκης, σε χαμηλό τόνο καθώς διαπερνά όλα τα στάδια της συντροφικότητας:

το πάθος: το παθιασμένο στοιχείο της αγάπης αγγίζει τα όρια της έντασης, φέρνοντας στο προσκήνιο έντονες συγκινήσεις και επιθυμίες,
την αυταπάρνηση: η θέση των αναγκών και των συναισθημάτων του άλλου πάνω από τα δικά μας, η αφοσίωση και η ανιδιοτελής φροντίδα
την πνευματική σύνδεση: η αγάπη μπορεί να αγγίζει πνευματικά επίπεδα, δημιουργώντας μια αίσθηση βαθιάς κατανόησης, ενσυναίσθησης και νοητικής σύνδεσης, κοινή κοσμοθεωρία, μοιρασιά ιδεών και αμοιβαία τόνωση της πνευματικής ανάπτυξης

_{ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΙΑΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ}

Άσε με μόνο να σε κοιτώ να μου μιλάς
κι ας μην ακούω τα φωνήεντα και σύμφωνά σου
Μου αρκεί που ο κυματισμός της φωνής
αγγίζει και σπάει τον μέσα μου βράχο
με ρωγμές και σπηλιές
κατοικημένες από απώλειες
σμιλευμένες με σιωπές γρανίτη.
Λέξη τη λέξη το βλέμμα σου,
λίκνισμα χορταριού,
περιφέρεται στο γύρω σου
―μέθη από φούλι αιγυπτιακό―
συναντά κι αγγίζει ανεπαίσθητα
το οπάλινο μέσα μου
Ροδαλό φως το βλέμμα σου
Ανατολή
μετά από ―πόσες;―
νύχτες ασέληνες.
Οι λέξεις σου
βλέφαρα εφήβων
ισορροπούν
στο ξεφτισμένο σχοινί του εγώ μου
Και πιάνομαι από τον μίτο
ενός αστεροειδούς που επιχειρεί
βουτιά σε άγνωστο γαλαξία
με την ταχύτητα και την
υπόσχεση μιας αστραπής.

Σύμφωνα με την παροιμία, η γυναίκα που διαθέτει σκιά για έναν άντρα είναι αυτή που τον προστατεύει και τον υποστηρίζει. Η σκιά αντιπροσωπεύει την προστασία και την παρουσία της γυναίκας στη ζωή του άντρα. Είναι μια όμορφη έκφραση που υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας και της αλληλοστήριξης στις σχέσεις. Η γυναίκα δέντρο λοιπόν, είναι η γυναίκα που έχει σκιά για έναν άντρα είναι κάποια που τον στηρίζει, είτε συμβολικά είτε κυριολεκτικά, σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Η σκιά είναι κάτι που ακολουθεί κάποιον παντού, οπότε η φράση μπορεί να υποδηλώνει πίστη, υποστήριξη και προστασία. Σαράντα ποιήματα, σαν μικρά κεφάλαια, με θέμα τον Έρωτα, τον Φόβο, τα Όνειρα, τη Μοναξιά, με επίκεντρο τη συντροφικότητα και την αγάπη. Όποιος γράφει ερωτική ποίηση γνωρίζει πόσο εύκολο είναι να γελοιοποιηθεί και γι’ αυτό το λόγο- λένε- πως οι έξυπνοι ποιητές δεν γράφουν ερωτικά ποιήματα. Η ερωτική ποίηση μπορεί να είναι ένα δύσκολο είδος, καθώς απαιτεί από τον ποιητή να εκφράσει βαθιά συναισθήματα με έναν τρόπο που είναι ταυτόχρονα όμορφος και ουσιαστικός. Εάν δεν γίνει σωστά, η ερωτική ποίηση μπορεί εύκολα να φανεί κλισέ, μελό ή ακόμα και αστεία. Η Τασούλα Τσιλιμένη αποφεύγει αυτόν τον κίνδυνο να γελοιοποιηθεί πρώτον επειδή είναι ειλικρινής στα συναισθήματά της και δεν γράφει απλώς για να μας εντυπωσιάσει. Δεύτερον, χρησιμοποιεί γλώσσα που είναι τόσο ποιητική όσο και σαφής. Η ερωτική ποίηση που είναι γεμάτη κλισέ ή ασαφείς εικόνες είναι πιθανό να μπερδέψει ή να αποξενώσει τους αναγνώστες. Τέλος η Τσιλιμένη, επεξεργάζεται και αναθεωρεί προσεκτικά τα ποιήματά της. Η ερωτική ποίηση που δεν έχει γυαλιστεί και τελειοποιηθεί είναι πιθανό να φαίνεται ατημέλητη και ερασιτεχνική.