Ξυπνάει στο σώμα ενός πεθαμένου σώματος όσο μπορεί να πεθάνει ένα σώμα ή όσο μπορεί κανείς να ξυπνήσει εντός του άλλου ακόμα και πεθαμένου. Αυτές είναι δύο εκδοχές ή δύο επιλογές που μπορεί να σκεφτεί κανείς αφού έχει ξυπνήσει αν έχει ποτέ πεθάνει.

Ξυπνάει πάνω σε σκληρή επιφάνεια. Σηκώνεται όρθια και στέκεται με τα πόδια σε διάσταση στο άνοιγμα των ώμων με τα πέλματα παράλληλα ώστε να εξασφαλίσει ισορροπία. Το φως λιγοστό και κόκκινο αυξομειώνεται ανεπαίσθητα γιατί η αυξομείωση εξαρτάται από την ταχύτητα της ανάσας του πεθαμένου σώματος. Τα χέρια βρίσκονται σε μερική ανάταση ενώ οι αγκώνες κρατιούνται επιφυλακτικά λυγισμένοι σε γωνία εξήντα μοιρών στο ύψος των ώμων με τις παλάμες παράλληλες και έτοιμες να ακουμπήσουν ή να απωθήσουν τη σκληρή επιφάνεια. Ελέγχει τις διαστάσεις του χώρου ακουμπώντας τα πέλματα στην επίπεδη επιφάνεια του στομαχιού που συνιστά το δάπεδο. Σκληρή επιφάνεια στην επιφάνεια της σκληρής διάστασης σε ένα χωροσώμα με αυξομειούμενες διαστάσεις με αποτέλεσμα κανείς ν’ αναρωτιέται αν υπάρχουν διαστάσεις χωρίς να βρίσκει απάντηση με μοναδική ίσως ωφέλεια να μην καταμετρά τον χρόνο. Εδώ μέσα ο χρόνος έχει διαστάσεις ανάλογες με τις διαστάσεις του χωροσώματος. Οποιαδήποτε επιλογή διάστασης χρόνου ή χώρου ή συνάρτησης αυτών είναι αμφίβολα μάταιη.

Ο χρόνος έχει διαστάσεις ανάλογες με την ψυχική κατάσταση του καταμετρητή του χρόνου. Άλλοτε o καταμετρητής ενεργεί άλλοτε πάσχει ή βρίσκεται σε μία κατάσταση όπως η φωνή του χωροσώματος που δεν έχει ακόμα ακουστεί, αν είχε ποτέ.

Ελέγχει τις διαστάσεις ανοίγοντας τους λυγισμένους αγκώνες σε γωνία ενενήντα μοιρών. Ισορροπεί όρθια πάνω στη σκληρή επιφάνεια του πεθαμένου αν έχει πεθάνει στομαχιού μέσα σε μπάνιο με εικαζόμενα λευκά πλακάκια. Αν η επιδερμίδα δεν έχει ήδη σαπίσει, πλένει το πρόσωπο με υγρό αντισηπτικό σαπούνι. Ο δεξής πήχυς ακουμπάει στον νιπτήρα, ο οποίος φωτίζεται από το λιγοστό κόκκινο φως όπως όταν το φως περνάει μέσα από αδιαφανές παράθυρο και αντανακλάται σε λευκά πλακάκια ή στο νικελένιο περίγραμμα του καθρέφτη του εικαζόμενου μπάνιου. Στο κάτω μέρος του στομαχιού σε ένα από τα εκκολπώματα του παχύ εντέρου ένας άντρας με πυκνά μαύρα μαλλιά περιμένει υποδυόμενος αρκετά πειστικά ότι κάθεται σε καναπέ. Μέσα στο μπάνιο ή στομάχι η μυρωδιά του αντισηπτικού είναι ακόμα ευχάριστη καθώς τεντώνει τα χέρια και υποθέτει ότι στηρίζεται με τις παλάμες στα δροσερά λευκά πλακάκια τα οποία χαϊδεύει με αποτέλεσμα να τεντώσει τα χείλη σε σχήμα χαμόγελου αν είχε ποτέ. Υψώνει τα χέρια σε πλήρη ανάταση τεντώνει τους αγκώνες στρέφει τις παλάμες προς τα επάνω αθόρυβα ώστε να μην ξυπνήσει το χωροσώμα. Οι παλάμες δεν εφάπτονται σε επιφάνεια η οποία θα μπορούσε να την αναγκάσει να χαμηλώσει τα χέρια λυγίζοντας τους αγκώνες. Παρά ταύτα χαμηλώνει τα χέρια λυγίζοντας τους αγκώνες με τους βραχίονες παράλληλα με τη σκληρή επίπεδη επιφάνεια του στομαχιού. Οι αγκώνες ανοίγουν σε γωνία εκατό είκοσι μοιρών στρέφοντας τις παλάμες προς τα έξω για να ψάξει ή να ψαύσει. Αυτές είναι δύο εκδοχές ή δυο επιλογές που σκέφτεται κανείς ή η ίδια ή οποιοσδήποτε βρεθεί εκεί μέσα αφού έχει ξυπνήσει αν ποτέ έχει πεθάνει. Ψαύει πλάτος μικρότερο του ενός μέτρου με δάχτυλα τεντωμένα σε σκληρή επιφάνεια οστών πιθανόν του θώρακα πεθαμένου αν μπορεί να πεθάνει ή σε μια άλλη εκδοχή ή άλλη επιλογή στον θώρακα ζωντανού χωροσώματος.

Η επιλογή εναπόκειται πάντα ή συνήθως ή καμιά φορά στην ψυχική κατάσταση του καταμετρητή χρόνου. Ενδεικτικά ή πάντα περιοριστικά είναι πρωί και ο καταμετρητής βρίσκεται μέσα σε αυτοκίνητο περνώντας δίπλα από ένα μεγάλο ποτάμι που διακλαδίζεται όπως διακλαδίζονται σαθρά αιμοφόρα αγγεία. Ακολουθώντας τις σωστές διακλαδώσεις μπορεί να βρεθεί σε ένα υδραγωγείο οπότε τα αιμοφόρα αγγεία αναβοσβήνουν χάρη στη χλωρίδα που λάμπει όσο μπορεί να λάμπει υπό το λιγοστό κόκκινο φως που αυξομειώνεται ρυθμικά ή και αναλογικά με την ταχύτητα της ανάσας.

Όρθια σε στάση προσοχής ή προσευχής εκείνη δεν ξέρει. Τα πέλματα παραμένουν παράλληλα με τα χέρια τεντωμένα σε πλήρη ανάταση ενώ οι παλάμες είναι παράλληλες μεταξύ τους. Ελέγχει τις διαστάσεις του χώρου ακουμπώντας τα πέλματα σε επίπεδη επιφάνεια δαπέδου. Σκληρή επιφάνεια. Ακουμπά με τις άκρες παράμεσων δαχτύλων σε σκληρή επιφάνεια. Ο χώρος έχει διαστάσεις; Ύψος διακόσια δέκα εκατοστά. Ο χρόνος έχει διαστάσεις ανάλογα με την ψυχική κατάσταση του καταμετρητή χρόνου. Άλλοτε o καταμετρητής ενεργεί άλλοτε πάσχει ή βρίσκεται σε μία κατάσταση όπως η φωνή που δεν έχει ακόμα ακουστεί.

Γλιστράει πάνω σε σκληρή επιφάνεια όπως συνήθως συμβαίνει τον χειμώνα σε υγρές επιφάνειες ή μια φορά συνέβη κοιτάζοντας προς τα πίσω οπότε απομακρύνεται με ασφάλεια παραμένοντας στον ύπνο του πεθαμένου σώματος αν ποτέ έχει πεθάνει. Όρθια σε στάση προσευχής υποθέτει με τα χέρια παράλληλα στον κορμό στηρίζεται στο αριστερό πόδι και το άλλο με το γόνατο λυγισμένο μπροστά. Κλείνει τα μάτια όσο περισσότερο μπορεί ενώ γέρνει μπροστά όσο περισσότερο μπορεί ώστε με ευκολία να εκτελέσει ολόκληρες στροφές με το γόνατο λυγισμένο μπροστά. Όσες περισσότερες στροφές μπορεί. Ελέγχει τις διαστάσεις του οστέινου χώρου ψηλαφώντας τις σκληρές επιφάνειες εντός της αριστερής ρινικής κοιλότητας. Στέκεται όρθια. Βαδίζει προς τα εμπρός. Τρία βήματα. Εμπόδιο. Η κοιλότητα στενεύει. Συνεχίζει δύο βήματα πίσω. Εμπόδιο. Το λιγοστό κόκκινο φως αυξομειώνεται ρυθμικά.