Πίτουρα / Δράχου Χούδρα

Κότες, κοτόπουλα, κοκόρια και κοκοράκια, καπόνια, πάπιοι, πάπιες και παπιά, χήνοι, χήνες και χηνόπουλα περιφέρονται στα κοτέτσια συζητώντας φιλοσοφικά θέματα – που παραμένουν επίκαιρα στα δημοκρατικά πολιτεύματα, υπό τον γενικό τίτλο «κουβέντα να γίνεται», με υπότιτλο «πιάσ’ τ’ αβγό και κούρευ’το» – όπως κόκορας κοκόρου μάτι δεν βγάζει, πόθεν ο γλωσσοδέτης «μια πάπια, μα ποια πάπια φροντίζει τα παπιά», γιατί το φουά γκρα της χήνας δεν είναι ακριβότερο από το χαβιάρι, ώς πότε παλικάρια σε κοτέτσι θα ζούμε τρώγοντας πίτουρα, αφού όποιον με τις κότες ανακατεύεται τα πίτουρα τον τρώνε, αλλά επίσης θέματα του ημερήσιου και εβδομαδιαίου τύπου, όπου λαλούν πολλοί κοκόροι προβληματίζοντας το ξημέρωμα, ενώ όποιος από το κοτέτσι βγει ομελέτα τον περιμένει, άσε που η αλεπού δεν βρίσκει δουλειά και μένει με τους γονείς της, καθώς νωρίς κοιμάται κανείς με τις κότες και χαράματα ξυπνά, εφόσον αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γενούν οι κότες, ενώ η αλήθεια είναι πως όποια πέτρα και αν σηκώσεις κοτόπουλο θα βρεις από κάτω, διότι άλλο η κλώσα, άλλη η κότα και άλλα τα μάτια των πτηνών.

Όλα παραμένουν «έπεα πτερόεντα», ήτοι πούπουλα του αέρα, όπως αναπάντητο παραμένει και το ερώτημα: η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα; Αν η κότα έκανε το αβγό, προκαλώντας το ενδιαφέρον του βασιλιά της Ισπανίας, γιατί δεν στέκεται όρθιο το αβγό, από όπου από καιρό είχε βγει ο Χριστόφορος Κολόμβος, προς τον οποίο απευθυνόταν; Επειδή είναι άβραστο, απάντησε ο θαλασσοπόρος και ζήτησε να του φέρουν ένα βρασμένο αυγό. Θραύσας τότε το τσόφλι απέδειξε ότι, για να σταθεί κάτι όρθιο, πρέπει να σπάσουμε αβγά, αλλιώς δεν γίνεται ομελέτα που να τρώγεται στα όρθια. Αν η κότα δεν έκανε το αβγό, περιττεύουν οι μαρτυρίες. Πιάνουμε την κότα, της στρίβουμε το λαρύγγι, την ξεπουπουλίζουμε και την βάζουμε στην κατσαρόλα για σούπα, εφόσον η γριά κότα έχει το ζουμί, ή την σπρώχνουμε στο φούρνο, σύμφωνα με την συνταγή κάτσε κότα να σε φάω, ενώ επί του προκειμένου ωχριούν ουσιώδεις διαφορές, αφού άλλο αλανιάρα κότα και άλλο εκ κοτετσίου ή από κολλέγιο, με την πρώτη ονομαστή για την υπέροχη γεύση της, καθώς σιτίζεται στις αλάνες, τας αγυιάς και τους αιγιαλούς, και τη δεύτερη καλοθρεμμένη και τρυφερή, καθώς τρέφεται με πίτουρα ως πουλάδα, όπως λέγεται εν τη ρύμη του λόγου.

Δεν έχουν παρέλθει πολλά έτη από την καθιέρωση ορθίων και καθιστικών διαμαρτυριών από κότες και κοκόρια, μη εξαιρουμένων εκδηλώσεων με πανό, ντουντούκες, λάβαρα, τρικάκια, γκράφιτι, ηρωικά άσματα, συνθήματα, πορείες, διαβήματα, μπαντάνες, ρίψεις μολότοφ, φωτιά στα τόπια, συναυλίες αλληλεγγύης με συμπεριληπτικό σύνθημα «όχι τέτοια πίτουρα», στο όνομα ενός οράματος και τις νύχτες ευημερούντος κοτετσίου, όπου οι ανισότητες των αβγών θα έχουν εξαλειφθεί και καθένας θα τρώει τα πίτουρα της αρεσκείας του και όχι απόβλητα φουά γκρα των κοκοελίτ, ενώ πάπιες και χήνες δεν θα ταΐζονται με το στανιό με καλαμπόκι, στερούμενες τα πίτουρα που εξασφαλίζουν κότες, κοτόπουλα και κοκόρια. Με προφανές το κύρος αυτών των επιχειρημάτων και ακαταμάχητη τη λογική που τα διέπει, αθρόα προβλέπεται η στήριξη όσων τα διακηρύσσουν κάθε φορά που προκηρύσσονται εκλογές, ανεξαρτήτως του αν ήρθε η ώρα τους ή όχι. Εν τω μεταξύ, τρεχάτε ποδαράκια να αποφύγετε καθ’ οδόν αφόδευση αφ’ υψηλού, καθώς ποιος ξέρει τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχανε πατέρα, ενώ δεν σκοντάφτει όποιος δεν βιάζεται να κάτσει, οπότε ας μη μας απασχολούν τα πίτουρα, γιατί φυγείν αδύνατον το πετρωμένο.

Πέπρωται ακόμη και προφορικό αν είναι;

_{ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ}