Εμείς οι ανώνυμοι αλκοολικοί της εργασίας
όχι του οίνου οι Διονυσιαστές
αρνούμαστε την ένταξή μας
στην κατηγορία των απανταχού εθισμένων.
Είναι αλήθεια ότι δε χτυπάμε καθημερινά
οκτάωρα και βάλε
για να ξεφύγουμε από το μαρτύριο της σταγόνας
και ούτε βλάπτουμε τους εαυτούς μας,
αφού πανθομολογουμένως
η εργασία φέρνει πλούτο στους μοχθούντες
και μέσω αυτών στην κοινωνία.

Αν κάποιος πρέπει να μας ψέξει
είναι τα παραμελημένα μας μισά
που αναγκάζονται να διάγουν μονοδιάστατα
χωρίς τη μέθη που χαρίζει το παιχνίδι
και η ζείδωρη μεταβολή της διάθεσης
με την ενίοτε απόδραση από τη συνήθεια
ενός αστάφυλου
χωρίς απόσταγμα αιθυλικής,
αλκοολισμού.