Παράσιτα

Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.
Δεν πρόλαβα να κλάψω χθες όλο το βράδυ.
Είχα κανονίσει κάτι δουλειές μέσα στα όνειρα
Και γίνηκαν Παράσιτα στο δρόμο.

Καθυστερήσεις απροσδόκητες
αποκέντρωσαν τα Θέλω
και μεσολάβησαν βίαια τα Πρέπει.

Σμήνος σκέψεων συσσωρεύτηκε
Μαινάδες με επισκέφθηκαν και με κατέκτησαν.

Διαχωριστικά τράβηξα ανάμεσα στα Πάθη
Και ρύθμισα τους ανεπιθύμητους
Μίλησα με πληθώρα ονειροκρίτες και όμοιο-πάσχοντες
Ιδιοπαθή συμπεράσματα.

Ως επί το πλείστον κατέληξα πως:
Αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς
Έγκαιρα
Γιατί δεν πρόλαβα να τακτοποιήσω τη Συνήθεια.

Εμένα δεν με λένε Πηνελόπη

Εμένα δεν με λένε Πηνελόπη
Περνάω με κόκκινο τα φανάρια
όταν οι δρόμοι είναι άδειοι
και οι διαγραμμίσεις της ασφάλτου θαμπές
Δεν περιμένω στη στάση του λεωφορείου
Δεν έχω όρεξη για τις αναθυμιάσεις
Το χρυσό κλουβί με το καναρίνι
δεν είναι κλειδωμένο
Πετά ελεύθερο μες το σαλόνι
κάθεται πάνω στις βελούδινες πολυθρονίτσες
και κελαηδά
Δεν περιμένω στην ουρά στην τράπεζα
Δεν παίρνω μέρος στις μικροδιενέξεις

Εμένα δεν με λένε Πηνελόπη
Μεγάλωσα και με φώναζαν Ελπίδα
Υπέροχα βρίσκω τα μικρά τριαντάφυλλα
και τα μεγάλα ρόδα
Δεν πιστεύω στα θαύματα της στιγμής
Καλπάζω τα κύματα σαν το δελφίνι
Μυρίζω το ιώδιο της θάλασσας όταν κολυμπώ
Αλλάζω μορφή κάτω από το φως του πορτατίφ
Και γίνομαι βρικόλακας της στιγμής
Κουράστηκα να σε ρωτώ:
θες να γίνεις ένας άλλος Οδυσσέας;