^_{_______}
όπου τέσσερα ποιήματα
γύρω από το ίδιο ερώτημα
υποχωρούν ατάκτως πλην χορευτικώς
δίχως απαντήσεις
^_{_______}

Ασ’ την να το πει

Επιδέξια
και με αφοπλιστική χάρη
σκάβει η χορεύτρια
την σκηνή της

Μια στο άλμα
μια στον χτύπο
των παπουτσιών της
φανερώνει σημεία και τέρατα
κι έχει στην κάλτσα
άσσο κρυμμένο
τον κόπο της

Το κοινό επιχαίρει
Κάποιοι λίγοι σιωπούν
μιαν ακατονόμαστη αλήθεια
Στροβιλίζει στροβιλίζεται
μες στην χορογραφία όλους
έναν έναν τους τακτοποιεί

Υπό το βλέμμα του

Η ακροβάτισσα
τραγουδάει στο μπάνιο
και το τραγούδι της
έρχεται ανάτριχα όπως
το σφύριγμα του εχθρού

Μπορεί αν θέλει
να κρεμαστεί απ’ το ταβάνι
Ο ιδανικός θαυμαστής
είναι πάντα ανένδοτος
κι εκείνη το ξέρει καλά
Καθένας ωστόσο
πείθεται εν τέλει
από την τόση αφοσίωση

Όταν ξεκούρδιστη πια
πέφτει
από τις πίσω κερκίδες
σ΄ αγαπάω σε λατρεύω
της λέει μα όλα
έχουν γίνει πια βίδες

Να μη χορέψω

Πάντα εκ του πονηρού
χορεύει κανείς
έλεγαν οι μεγάλοι
κι εννοούσαν
πως κάτι
πρέπει να θυσιαστεί
πως τα καλά κορίτσια
δε σηκώνουνε ψηλά
τα πόδια τους
και μην κουράζεσαι
να ιδρώνεις με τις ώρες

Στην κρίσιμη ερώτηση
τι είναι θηλυκό;
εγώ απαντούσα κινέζικα
η πετονιά μου είναι κοντή
κι άλλοτε περισσεύει

Τώρα που άνετα στέκομαι
στο ένα μου το πόδι
παρακαλώ
ας μου επιτραπεί
επί σκηνής
μια υπερβολή στο λίκνισμα
ένα κρυφό χαμόγελο
στον σκοτεινό εξώστη
Τώρα που το κοινό
ήμερο σαν αρνί τρώει
απ' το δικό μου χέρι

ξέρω το πώς και τι
θέλω να με ξεκάνει

Ανάγκη για πειθαρχημένη εικασία

Πήγαινα γυρεύοντας
στο σημείο που προκύπτει
η γεύση του κόσμου
και Σ. έλεγα
λες κι έτρωγα τούρτα

Ο ουρανός
που τόσο θαύμαζα
δεν άργησε όμως
να πέσει στο κεφάλι μου
Αδύνατο να συνεφέρω
την κεντρισμένη γλώσσα μου

Είπα τότε
θα χορεύω ασταμάτητα
για να έχω μέση λεπτή
κι άλλη φορά ανεμπόδιστη
να περνώ
μέσα απ’ το μάτι της βελόνας

Έτσι υποθέτω
περιμένει κανείς
Ξεγελώντας τον κίνδυνο
με εικασίες αστήριχτες
με ελπίδα που τρέμει