Χιονίζει στα μάτια μου

κουρτίνες

η όραση αιχμάλωτη του χρόνου

ερωτοτροπεί

στα οροπέδια της μνήμης

θολό το παρόν

ψηλαφεί την διαχωριστική γραμμή της αβεβαιότητας

διανομέας νυκτός

σπάω τις μπάρες

στο τέλος της μέρας

Στην ισορροπία μετεξεταστέα

ακόμη κι όταν το βλέμμα

καθρέφτιζε τη ζωή

Χιονίζει στα μάτια μου

Με πείσμα αρχέγονο

ξύνω το πιάτο του ορίζοντα