Ποίημα αερικό
σαν αυτά που γράφουν οι μακρινές μου φίλες
που παίρνω τα βιβλία τους
ξεκοκαλίζω τα λόγια τους
ξανά και ξανά μπρος και πίσω τις λέξεις τους
μέχρι να βρω μια αλληλουχία
που γράφτηκε για μένα
όταν τη βρω (πάντα τη βρίσκω)
υπογραμμίζω τα γράμματα
τσακίζω τη σελίδα
τσακίζω την υπόνοια
πως είμαι ολομόναχη εδώ
αφού δεν μπορεί
οι φίλες μου μού γράφουν ποιήματα
και μου τα αφιερώνουν ανά τις δεκαετίες
μου τα γεμίζουν μυστικά
και γιατροσόφια επιβίωσης
στη μικρούλα χώρα στη μικρούλα πόλη
με μάτια κατάπληκτα
τα βρίσκω σήμερα ή πολλά χρόνια μετά
και κάνω τα κουμάντα μου αναλόγως
στη μικρούλα πόλη στη μικρούλα ζωή
τσακίζω
τη σελίδα τσακίζω
τη φοβία
του αθόρυβου θανάτου