α΄, βράδυ

βράδυ, ναι,
και καλοκαίρι
βλέπεις τον στροβιλανθό,
ψάχνεις το στροβιλαστέρι,
βλέπεις στο αρχοντοχωριό, την ακρίδα, τον κοριό
και σε μιαν εφημερίδα χώνεται μια νυχτερίδα

βλέπεις στην μεγάλη οθόνη, σε ἠ-μπερντέ ή σε σεντόνι,
να περνάει χελιδόνι και ο παππούς σου σε χορό

και η Ωραία απ’ το Πέραν
θα φανεί στο Υπερπέραν

^{[30/5/2020 (ΙV)]}

β΄, λινό

βοτσάλαβουτώντας,
καλοκαίρι μιλώντας

απλωμένο λινό
όχι μόνο ως εκεί
που σου δείχνει το χέρι

καλοκαίρι κοιτώντας
μα το σχήμα-του
παραδέχ
δεν το ξέρω

όσα σβήνουν στο σκότος
άλλα τόσα στο φως

^[2016-7]

γ΄, Paestum

λόγος λάρου σκιή
και οι κολοκύθες στα ανοιχτά
πυξίδες, πες, τού κατιτίποτε

νήσος λευκή του φελλιζόλ περνά
νάχει, για να πιαστεί, να μην χαθεί,
η σφήκα η πολύπλαγκτος

κι εσυ, Ποσειδωνιάτη,
ο σκουπιδύτης είσαι που βυθίζεται

τώρα κοιτάς ψηλά
ηλιοκνηρός μες στο νερό
μια σακκούλα διαφανή
γαλάζια βλέπεις μέδουσα

^{[30/5/20 (VI) & 4/6/2020]}

δ΄, τζίτζιρες

awop-bop-a-loo-mop, a-lop bam bom!
οι ελάχιστες λέξεις για να περιγράψεις πλήρως το ροκ εν ρολ

τέτζι-τίτζι τίτζι-τίτζι, τετζίτ-τζικ—τζίτ!
οι ελάχιστες λέξεις για να περιγράψεις πλήρως το καλοκαίρι

ε΄, εληές

εληές που μιμούνται χαλάσματα
και χαλάσματα που μιμούνται εληές
γραμμένες με ήτα

στ΄, Καρααλή καλοκαίρι

σώματά πως λικνίζονται
τα χρυσόγελα σχήματα
κάποιοι δεν χαριεντίζονται
στο νερό μια άγρια όψι

Κωνσταντίνος Κανάρης
με μια σκέψι σταχτί

^[2017]