Σήμερα δεν πήγα για ψάρεμα ούτε χθες πήγα για την ακρίβεια έχω να βγω από το σπίτι περίπου μια βδομάδα έτσι και αλλιώς δεν υπάρχουν ψάρια τα έφαγε όλα το σκοτάδι δεν έχω φίλους τους έχει φάει κι αυτούς το σκοτάδι κάνω βόλτες από το κρεβάτι στην κουζίνα και από την κουζίνα στο μπάνιο δεν κουράζομαι πολύ το σπίτι είναι τριάντα τετραγωνικά όλο κι όλο φοράω τη σκούρα ρόμπα μου ακούω Βάγκνερ και διαβάζω Καραπάνου μού έχει τελειώσει το ξύδι και τα παξιμάδια ξεπαγώνω λίγο χοιρινό λεμονάτο και κόβω μια σαλάτα πώς θα φάω την σαλάτα χωρίς ξύδι και παξιμάδια; κλαίω δεν θέλω να βγω από το σπίτι θα φάω τη σαλάτα και θα ρίξω λίγη χλωρίνη από πάνω για την οξύτητα αν πεθάνω δεν πειράζει κι αν ζήσω πάλι δεν πειράζει μπορεί βέβαια να έχω ήδη πεθάνει και να μην το έχω καταλάβει ζω; ναι μου ψιθυρίζει η Καραπάνου δεν την πιστεύω λέει συνεχώς ψέματα αν ζω τότε γιατί το σπίτι μου είναι τόσο μαύρο και γεμάτο πεταλούδες με προβοσκίδες; παίρνω ένα μαχαίρι και το καρφώνω στο μπούτι μου αυτή τη φορά έλεγε την αλήθεια το αίμα βάφει το μαύρο δωμάτιο κόκκινο οι πεταλούδες ρουφάνε το αίμα με τις προβοσκίδες τους κατευθείαν από την πληγή ίσως πρέπει να κόψω το μπαλέτο και να ξαναρχίσω τα αντικαταθλιπτικά ρίχνω λίγη χλωρίνη στην πληγή η πληγή κλείνει με τόσο αίμα μου κόπηκε η όρεξη πετάω το χοιρινό και την σαλάτα απ' το παράθυρο ελπίζω να πέσουν σε κανενός το κεφάλι μπας και περάσει ο έρωτας της ζωής μου ή έστω κάποιος να με βρίσει