Μου αρέσουν τα λεπτεπίλεπτα γόνατα μερικών γυναικών.
Μου αρέσουν οι ερωτικές επιστολές.
Μου αρέσει να διαβάζω πίσω από τις γραμμές.
Μου αρέσουν οι νύχτες με φεγγάρι.
Μου αρέσουν τα ψιθυριστά γλυκόλογα στο αυτί (να τα λέω και να τα ακούω).
Μου αρέσει η μοναξιά που αισθάνομαι όταν όλοι κοιμούνται.
Μου αρέσουν οι σκιές των φύλλων στους ασβεστωμένους τοίχους και στα καλντερίμια.
Μου αρέσουν τα τζίτζιφα (η γεύση, το χρώμα, μα όχι η ονομασία τους)
Μου αρέσει να γράφω στο λεωφορείο, στο μετρό, στο τρένο.
Μου αρέσει να πίνω νερό από τη βρύση, στην διπλωμένη παλάμη μου.
Μου αρέσουν μερικά νεκροταφεία που βλέπουν προς τη θάλασσα.
Μου αρέσουν τα μοναχικά δέντρα στους αγρούς.
Μου αρέσουν οι ταινίες του Μιζογκούτσι.
Μου αρέσουν (ακόμα) οι Γερμανοί εξπρεσιονιστές.
Μου αρέσει «Το Φιλί» του Έντβαρτ Μουνκ (πίνακας που θα ήθελα να είχα ζωγραφίσει στα
17-18 μου).
Μου αρέσει η φράση του Μαρξ «Οι μεγάλες σκέψεις και τα έντονα συναισθήματα, εκφράζονται πάντα απλά και κατανοητά»
Μου αρέσει η μοναξιά μερικών καθημερινών αντικειμένων, ξεχασμένων στο περβάζι του παραθύρου, ενώ έξω το σούρουπο πέφτει πάνω από τα δάση.
Μου αρέσουν οι πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ.
Μου αρέσει όταν εκμυστηρεύομαι κάτι σε έναν έμπιστο φίλο ή φίλη.
Μου αρέσουν τα ημερολόγια του Αντρέ Ζιντ και του Πολ Λιοτάρ.
Mου αρέσει το Πρελούδιο σε Σολ μείζονα, έργο 32, αρ. 5, από τον Χόροβιτς.
Μου αρέσει η φωνή της Μαρία Κάλλας ένα φθινοπωρινό απόγευμα.
Μου αρέσει η τύφλωση από έρωτα (Όταν σου αρέσει καθετί δικό της, από τα νύχια των
ποδιών μέχρι τα μαλλιά της)
Μου αρέσει όταν η αγαπημένη μου μού αφηγείται κάτι κι εγώ την διακόπτω φιλώντας την στα χείλη.
Μου αρέσει όταν μου λέει «Είμαι δική σου».
Μου αρέσει όταν κάνουμε έρωτα μετά από καβγά.
Μου αρέσει να χαϊδεύω το σώμα της με το σαπούνι, όταν κάνουμε ντους.
Μου αρέσουν τα λευκά βαμβακερά πουκάμισα, σε σώματα μαυρισμένα από τον ήλιο.
Μου αρέσουν οι συζητήσεις πρόσωπο με πρόσωπο. Όσο και η μοναξιά.
Μου αρέσουν τα στρογγυλά τραπέζια.
Μου αρέσει όταν μια έξυπνη συζήτηση μετατρέπεται σε ένα είδος νοητικής ερωτικής πράξης.
Μου αρέσει η απλότητα, παντού και σε καθετί.
Μου αρέσει ο Τσέχοφ.
Μου αρέσει ο έναστρος ουρανός μια καλοκαιρινή νύχτα, όταν βρίσκομαι σε μια ακτή ή στη μέση ενός κάμπου.
Μου αρέσει η Σέι Σοναγκόν.
Μου αρέσει η χειρονομία, το βλέμμα, η λέξη ή η ειλικρινής σιωπή, έστω και για λίγες στιγμές. Αλλιώς, είναι χαμένος χρόνος.
Μου αρέσουν τα χωράφια σπαρμένα με λεβάντα.
Μου αρέσουν τα άνθη της κολοκυθιάς.
Μου αρέσει η διττότητα μερικών γυναικών: υποταγή και περηφάνια. Όπου και όταν χρειάζεται.
Μου αρέσει η ηρεμία πριν την τρικυμία σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη ερωτισμό.
Μου αρέσει η μυρωδιά που αναδίδουν οι βλαστοί και τα φύλλα όταν μαζεύονται οι ντομάτες.
Μου αρέσουν τα σύννεφα.
Μου αρέσει η στιγμή πριν βραδιάσει (που οι Γάλλοι ονομάζουν «entre chien et loup») και είμαι μόνος.
Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι τον χειμώνα σ’ αγαπώ πιο πολύ. Αλλά αυτή η σκέψη εξανεμίζεται όταν θυμάμαι την άνοιξη και τα λουλούδια, το καλοκαίρι, τη γύμνια των σωμάτων, τη θάλασσα, το φθινόπωρο και τα χρώματα.
Μου αρέσει ο δίσκος του Chet Baker «Chet for lovers». Η ευαισθησία της φωνής του.
Μου αρέσει να περιμένω, παρά να με περιμένουν, στα ραντεβού.

Δεν μου αρέσουν οι επίσημες τελετές (έστω κι αν πρόκειται να βραβευτώ).
Δεν μου αρέσουν οι πίνακες με θέματα από την αρχαιότητα.
Δεν μου αρέσει να φιλάω χείλη βαμμένα με κραγιόν.
Δεν μου αρέσει η διανόηση που τίθεται στην υπηρεσία μιας ιδεολογίας.
Δεν μου αρέσει η λέξη «μεγαλειώδης».
Δεν μου αρέσει να ξαναδιαβάζω τα βιβλία που μου άρεσαν στα νεανικά μου χρόνια (από φόβο μην διαψευστούν οι προσδοκίες μου).
Δεν μου αρέσουν τα δοκίμια του Κανταρέ, με εξαίρεση το: Η αυτοβιογραφία του λαού σε στίχους.
Δεν μου αρέσουν τα βιβλία με μικρά γράμματα.
Δεν μου αρέσει η χυδαιότητα. Σε οποιαδήποτε μορφή κι αν εκδηλώνεται.
Δεν μου αρέσουν οι βιτρίνες ρούχων.
Δεν μου αρέσουν τα διαμερίσματα με μαρμάρινα δάπεδα.
Δεν μου αρέσει η όψη που έχουν αποκτήσει οι πόλεις στην Αλβανία. (Πονάνε και των τυφλών τα μάτια.)
Δεν μου αρέσει ο βαλκανικός υπερεθνικισμός.
Δεν μου αρέσουν τα βαλσαμωμένα ζώα. (Ούτε ο Λένιν, εξυπακούεται).
Δεν μου αρέσουν τα ψεύτικα στήθη.
Δεν μου αρέσει η «Μόνα Λίζα».
Δεν μου αρέσει να περιμένω. (Περίμενε λίγο ακόμα. Μη στεναχωριέσαι, σε λίγο φτάνω)
Δεν μου αρέσουν οι συσκέψεις. Για οποιαδήποτε αφορμή. Τόσο, που κάθε φορά δραπετεύω αλλού με τη σκέψη μου.
Δεν μου αρέσει να κάθομαι στο κρεβάτι, αφού έχω ξυπνήσει.
Δεν μου αρέσει να παίρνω το πρωινό μου στο κρεβάτι.
Δεν μου αρέσουν πλέον οι πίνακες του Βαν Γκογκ.
Δεν μου αρέσουν οι φωτογραφίες του Πιέτρο Μαρούμπι.
Δεν μου αρέσουν οι εκθέσεις που διεξάγονται στο «Hôtel Particulier».
Δεν μου αρέσουν τα συνθετικά ρούχα.
Δεν μου αρέσει η φράση «μου προκύπτει».
Δεν μου αρέσουν οι πολιτικοί.
Δεν μου αρέσει η προσποίηση. Ποτέ δεν μου άρεσε.
Δεν μου αρέσουν οι ιδιωτικές παραλίες με τις ομπρέλες στη σειρά.
Δεν μου αρέσει η σβησμένη φωτιά.

Ιούλιος 2014